Do redakcji nadeszła korespondencja od senatora Andrzeja Kobiaka z województwa kujawsko-pomorskiego dotycząca wielu interwencji i petycji, które pod adresem władz swojej gminy Dragacz podejmował bezskutecznie sołtys sołectwa Grupa Osiedle Czesław Słupski. Jest to sprawa wielowątkowa i w naszej ocenie większość tych wątków wymaga odrębnego wyjaśnienia z punktu widzenia formalnego. Między innymi wymaga takiego wyjaśnienia kwestia zasad podejmowania decyzji o wydzieleniu w budżecie gminy środków funduszu sołeckiego na dany rok budżetowy.

Fundusze sołeckie i cała otoczka z nimi związana: prawna, proceduralna, realizacyjna, kwestie wykorzystania środków funduszu i refundacji gminom wydatków doczekały się nie tylko orzecznictwa organów nadzoru, czyli wojewodów i Regionalnych Izb Obrachunkowych a także wyroków sądów administracyjnych i komentarzy prawników. Ostatnio znalazły się też pod lupą Najwyższej Izby Kontroli. Sygnalizowaliśmy już to na łamach Gazety Sołeckiej, opisując przykłady kilku nieprawidłowości ujawnionych przez inspektorów NIK z Delegatury w Gdańsku. Teraz skupimy się na konkluzjach wynikających z przeprowadzonych badań – które mimo stwierdzonych niedociągnięć są bardzo optymistyczne. I choć potraktowanie ich jako badań statystycznych, a więc uogólnianie na całą Polskę, byłoby chyba zbyt ryzykowne, bowiem przeprowadzono je tylko w 989. sołectwach w 36. gminach, to jednak usytuowane są one na terenie aż 9. województw i dają pewien obraz sytuacji. A są to regiony, w których gminy w latach 2010–2011 wydały największe kwoty na realizację przedsięwzięć z funduszu sołeckiego (czyli woj. mazowieckie i wielkopolskie) oraz najmniejsze (woj. lubuskie i podlaskie) a także średnie (woj. kujawsko-pomorskie, opolskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie i zachodniopomorskie).

W 2011 r. nasze sołectwo chciało przeznaczyć 23 tys. zł przypadające nam z funduszu sołeckiego na zakup trawy nasiennej, drzewek i krzewów do obsadzenia terenu wokół świetlicy wiejskiej oraz na wymianę drzwi i okien w budynku świetlicy wiejskiej, która została zbudowana w czynie społecznym jeszcze w latach sześćdziesiątych i te okna są wypaczone, wieje od nich, zacieka, więc aż się prosi o wymianę. Chcieliśmy jeszcze kupić lodówkę i płytę indukcyjną do kuchni. Prace ogrodnicze: wyrównanie terenu, sianie trawy i nasadzenie drzew my mieszkańcy chcieliśmy wykonać sami, żeby było taniej. Ale wójt powiedział, że to jest niemożliwe, bo to on jest odpowiedzialny za wykonanie zadań budżetowych, a to są zadania budżetowe i musi wynająć firmę. Na jego sugestię we wniosku nie ujęliśmy więc wymiany okien, bo nie starczyłoby pieniędzy. Pracownik z firmy, która w ub. r. plantowała teren wokół świetlicy wiejskiej pod trawnik, obsiała go trawą, posadziła krzewy i drzewa jest moim sąsiadem. I on się wygadał, że rachunki za te sadzonki i prace były dwa razy niższy niż normalnie. Na zebraniu wiejskim w lutym bieżącego roku, na którym obecny był nasz wójt, radny i urzędniczka z urzędu gminy ds. kontaktów z sołectwami zwróciłem się do wójta o udostępnienie faktur zapłaconych za wydatki z funduszu sołeckiego za ubiegły rok. Umówiłem się z sołtysem, że to ja zadam to pytanie, bo on nie chciał podpaść wójtowi. Ale wójt odpowiedział, że nie może pokazać tych faktur, bo ich wystawcą był podmiot prywatny, więc one nie są informacją publiczną. Poza tym nie ma prawa udostępniać danych osobowych. Proszę o wyjaśnienie, czy to jest prawda? – zwrócił się Cz. M. członek rady sołeckiej C. w gminie W. (nazwisko i adres do wiadomości redakcji).